Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Calamagrostis varia & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Calamagroustido(-margaiado)

Calamagrostis varia

Poaceae Graminaceae

Noms en français : Calamagrostide bigarrée, Calamagrostide panachée.

Descripcioun :
Aquelo calamagroustido trachis dins li bos e fourèst (de faiard, mèle...), à la sousto dóu gros dóu soulèu. Li fueio soun pulèu larjo e longo, emé uno lengueto eslandrado. Coume tóuti, a uno souleto flour pèr espigueto (4 à 5 mm e souvènt vióuleto), emé à la baso proun de péu sedous. L'arèsto es estacado en bas de la lemma, fai un pichot couide e despasso li glumo de 0,1 à 1,4 mm (vèire li fotò).

Usanço :
Counèissen pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 0,4 à 1(1,2) m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Calamagrostis
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae

Ordre : Poales

Coulour de la flour : Vióuleto
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 8 à 15 cm
Flourido : Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 2200 m
Aparado : Noun
Juliet à avoust

Liò : Faio - Sapiniero - Melounié - Roucas
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Éurasiatico
Ref. sc. : Calamagrostis varia (Schrad.) Host, 1809

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Calamagrostis varia & Taraxacum officinale

ges
ges
ges
ges
ges
C
C
C

Coumpara Calamagroustido(-margaiado) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò